Economentop 2022 - Texel

Met De Rode Fruitmachine naar Texel

Eigenlijk had boven dit stukje Economentop 2021 moeten staan. In 2019 was de accommodatie al geboekt, alleen COVID-19 goeide roet in het eten en Texel moest nog een jaartje wachten. Of dit jaartje extra voorbereidingstijd de organisatie heeft geholpen om er een nog mooier en leuker weekend van te maken weet ik niet, maar het weekend was in ieder geval grandioos.

woensdag 25 mei
Ik had woensdagochtend nog een lijstje met punten die gedaan moesten worden. Dinsdagavond waren 2 activiteiten van het lijstje niet gelukt. De laarzen in de juiste maat waren niet voorradig en de plaatselijk wasplaats was dicht. Daarnaast was het werk dinsdag niet afgekomen. Dus woensdagochtend vroeg op. Eerst de laatste dingen afgerond voor het werk en daarna naar Lelystad. Hier waren wel laarzen in de juiste maat, zodat er in ieder geval al 1 punt van de lijst kon worden doorgestreept. Bij de wasplaats in Lelystad werd De Rode Fruitmachine goed schoon gespoten. Dat was wel nodig, want er kwam een grote hoeveelheid modder onder de auto vandaan. Dat stukje onverharde weg in combinatie met de dag ervoor gevallen regen was geen goed idee, maar ach, we spuiten het wel weer schoon. Weer een punt afgevinkt van de lijst. Vervolgens de dijk over naar Noord-Holland en via binnendoor wegen naar Den Helder. Ik kon vlot doorrijden bij de boot en de kentekenscan met blauwe platen ging ook goed. Als een van de laatsten mocht ik de boot van 13:00 op. De Economentop 2022 ging nu echt beginnen. We hadden 2 jaar moeten wachten op deze Economentop. Ik had er zin in. Waarschijnlijk verlaat De Rode Fruitmachine voor het eerst het vaste land in zijn meer dan 50 jarig bestaan.

Een aantal van de andere Economen was inmiddels al bij het huisje. We hebben drie huisjes, de Slufter (10 personen), de Muy (12 personen) en de Roggesloot (2-4 personen). Na het checken van de boodschappen (We hadden meer gekregen dan betaald!) gingen Ellie, Remco en ik nog even uitwaaien op het strand, voordat we aan tafel zouden gaan. Klazien ontfermde zich ondertussen over het avondeten. Ik maak een foto van De Rode Fruitmachine bij de vuurtoren. Na het strand geïnspecteerd te hebben warmen Remco, Ellie en ik ons op met warme chocolademelk en koffie. Op tijd voor het avondeten bereiken we weer de accommodatie. De maaltijd smaakte prima. Dank Klazien! De avond wordt doorgebracht met authentieke Economentopbezigheden, zoals TV-kijken, wat lezen, bijpraten en het doen van een spelletje.

1 punt van de lijst is afgevinkt. Je ziet dat er nog een punt gedaan moet worden.

Activiteit 2 van de lijst kan ook afgevinkt worden.

We wachten tot we de boot op mogen.

Als laatste op de boot.

Texel here we come!

Halfuursdienst.

Hoeve Vianen aan de Slufterweg nabij De Cocksdorp.

De boodschappen.

De Rode Fruitmachine bij de vuurtoren.

Het strand.

De vuurtoren.

De zee.

Remco en Ellie tegen de wind in.

Jos, Remco en Ellie op het Noordelijkste punt van Texel.

Klazien dank voor het koken.

donderdag 26 mei
Vandaag het hoogtepunt van het weekend, zowel letterlijk als figuurlijk, de tandemsprong. Wie dat wilde kon een parachutesprong maken. Ik was zo 'dapper' geweest om me hiervoor aan te melden, ondanks hoogtevrees, ooroperatie en arm uit de schouder. De meesten zeiden dat hoogtevrees niet speelde in de lucht, met de oren zou het niet anders zijn dan een normale vlucht met een vliegtuig en dat van de arm uit de schouder las ik pas in de laatste verklaring die je moest ondertekenen toen alles al betaald en geregeld was. "How hard could it be," zeggen ze bij TopGear altijd.

Maar voordat we de lucht in gaan, bezoeken een aantal Economen eerst De Koog, een van de plaatsjes op Texel. Het springen dan. Dit was wel spannend. Ik zou eerst in de eerste groep, maar er waren 2 personen over van de vorige vluchten dus Henriette en ik werden ingedeeld bij de tweede groep. We krijgen een harnas om en instructies. Wat moet je doen, hoe moet je landen en zijn er nog bijzonderheden. Ik meld dat ik zonder gehoorapparaat iets minder hoor en 3 keer de arm uit de kom heb gehad en de instructeur ziet daarin geen beletsel om omhoog te gaan. Ik ga als laatste het vliegtuig in en dat heeft als voordeel dat ik als eerste eruit mag/moet. Ik moet op 4 kilometer hoogte de deur openen en dan is er voor mij geen belemmering meer om te springen. De vrije val is heftig. Het is koud, het gaat hard en ik ben blij als de parachute opengaat en we rustig door de lucht zweven. Na een zachte landing is het na circa 15 minuten weer voorbij. Het was een hele leuke ervaring. Dat moet je een keer gedaan hebben. Ik zie een beetje wit, maar dat zal wel komen door de harde, koude wind die ik minuten lang in mijn gezicht werd geblazen tijdens de vrij val. De oren doen het nog en verder is er niks aan de hand. We sluiten deze activiteit met z'n allen af met een ijsje bij de IJsboerderij.

Saskia ontfermt zich deze avond over het avondeten en ook dat was uit de kunst. De avond wordt besteed aan een Economentoptraditie, Union Pacific, het treintjesspel van Jelle. Het werd laat die avond, want het vierde en laatste uitbetalingskaartje zat echt helemaal aan het eind. Om 1:30 lagen de laatsten, waaronder ik, in bed.

Het kerkje op De Koog.

Instructie voordat we gaan springen.

Jorrit en Johan zijn net geland.

Jos samen met de ervaren springer.

We oefenen alvast het landen door de benen omhoog te doen.

Gerben, Sipke, Henriette en Remco hebben genoten van de sprong.

Nee, ze staan hier niet bij de parkeerautomaat, maar bij het laadpunt. Electrisch rijden geeft weer een nieuwe dimensie aan de Economentop, die we voorheen niet hadden.

Hier onthoud ik me van commentaar.

Union Pacific.

Matthijs, Ellie, Jelle, Remco en Gerben.

En daarom duurde het spel zo lang.

vrijdag 27 mei
Vrijdag staat er een andere traditionele Economentopactiviteit op het programma; de puzzelrit. Maar eerst gaan we met een klein clubje aardbeien plukken bij het Voedselbos. Renze, Ellen, Saskia, Erik, Iris, Stefan, Annet en ik komen terug met 4 kilo aardbeien. Een aardige vangst. De autopuzzelrit was uit de kunst. Ik rijd met Marianne en Erik. De rit is circa 65 kilometer lang, met een aantal vragen en een aantal foto's die in de juiste volgorde moeten worden gezet. De vragen leveren 12 letters op die een woord vormen wat we allemaal kennen, maar gek genoeg niet in de Dikke Van Dale staat. Het woord vormen van de 12 letters was voor iedereen de grootste uitdaging. Ed, Ellie, Renze en Annet gaan er met de 'medaille' vandoor. Niet alleen kwamen ze met het woord "tandemsprong" op de proppen, net als de rest. Ook hadden ze de meeste vragen goed en de meeste foto's in de juiste volgorde. De bonusvraag (Welke bekende wereldburgers woonden op deze boerderij en vertrokken naar Denemarken? Iets met 'boer zoekt vrouw'.) weten zonder dit op te zoeken via Google levert dit team de overwinning op. Na afloop hadden Henriet en Gerben het eten klaar. Opnieuw een zeer smaakvolle maaltijd. Voor de avond stond de quiz op het programma, en de winnaars hiervan staan eigenlijk altijd bij voorbaat vast. Ook nu had het team met o.a. Johan en Stefan de meeste antwoorden goed. De wisselbeker was al bij een van hun, dus de moeite van het meenemen kon men zich besparen. De prijs ging overigens naar het team met de minste punten en daar zat ik toevallig in.

dafenz3 blijft natuurlijk een autosite, dus we doen even een rondje auto's van Economen.

Peugeot E208 van Johan, Mitsubishi Outlander PHEV van Jelle, Ford Galaxy van Iris, Skoda Fabia van Henriet.

Kia e-Niro van Klazien.

VW Passat van Jorrit en Saskia en Toyota Corolla van Sipke.

Opel Astra Sports Tourer van Renze en VW Polo van Elie.

Het Voedselbos.

We plukken zelf de aarbeien voor het toetje van vanavond.

Wel naar links of rechts gaan, want in het midden zijn de rijpe aardbeien al weg.

Ze smaakten overigens goed.

Erik is kieskeuring bij het plukken.

Erik en Saskia.

De plukkers bij elkaar.

4 kilo aardbeien.

De route van de autopuzzeltocht.

Ik stel de andere teams even voor: Jelle, Sipke, Ellen en Lisette.

Klazien, Stefan, Remco en Imelda.

Renze, Ellie, Ed en Annet.

Iris, Henriette, Gerben en Matthijs.

Laurens, Henriet en niet op de foto Johan.

Blik op de zee tijdens de autopuzzelrit.

Stefan, Remco en Imelda aan de drank. Klazien rijdt niet alleen vrij van fossiele brandstof, maar ook alcoholvrij.

Deze leuke T2a kwamen we ook nog tegen.

Mooie Pano-bus.

De Slufter was een van de foto's.

Ander team bij de Slufter, Ed, Annet en Renze.

Een andere foto was dit kerkje.

De Schans.

Een verdedigingsbolwerk uit vervlogen tijden.

Schutter van de dag!

Oei, ik weet niet of deze foto er ook tussen had gemoeten. Mijn teamgenoten Erik en Marianne.

Deze foto in ieder geval wel. Het is inmiddels een traditie dat ik en Ellie met Skelter op de foto gaan.

Dolle boel!

Het winnende team van de autopuzzelrit; Annet, Ellie, Renze en Ed.

Erik en Jorrit gaan door de antwoorden van de quiz, maar de rest weet eigenlijk al welk team wint.

Zaterdag 28 mei
Opnieuw gaan een aantal Economen uitwaaien op het strand en andere bezoeken de begraafplaats of doen nog een rondje op de fiets. In de middag gaan we onder leiding van een man van Staatsbosbeheer wandelen in de Slufter. De mededeling vooraf dat je kaplaarzen moest meenemen was niet voor niks! De wandeling was heel leuk en informatief. Goed idee! Ook een goed idee was het halen van een ijsje na afloop van de wandeling in De Koog. Jammer dat het licht begon te druppelen toen we het ijs in de hand hadden.

Na 3 avonden in de accommodatie gegeten te hebben, werd de laatste avond de maaltijd in Italiaans restaurant "Buon Appetito in Den Burg genuttigd. Gek genoeg was iedereen na 4 dagen en deze maaltijd wel op. Nog voor middernacht lag iedereen in zijn nest. Het moet niet gekker worden! Worden we oud?

Met Klazien, Erik, Saskia en Henriet uitwaaien op het strand.

Imperail Crown Coupe uit 1960.

Een mond vol en een mooie auto.

Groepsfoto voordat de wandeling begint.

De man van Staatsbosbeheer wist op een leuke manier een informatief verhaal te vertellen.

We duiken diep in de natuur.

Botjes van een vogel. De botjes zijn hol.

Daarvoor waren de kaplaarzen die we mee moesten nemen.

Sipke doet of er niks aan de hand is. Remco checkt of het stevige grond is.

Saskia is voorzichtig.

En Ed had de memo niet helemaal goed gelezen.

Deze paal markeert waar de boer zijn schapen mag laten grazen. De paal staat er al vele jaren. Het vet van de schapen die langs de paal schuren beschermt de paal tegen weersinvloeden.

Een mierennest.

De markering is voor de luchtfotografie. Zo kunnen ze herstellen als een vliegtuig niet helemaal recht vliegt en daardoor de foto vertekend.

"
Meer uitleg over de Slufter.

Drie kleine kleutertjes in de plassen.

Deze paarden komen uit de Oostvaardersplassen en vermaken zich ook wel op Texel.

We bedanken de gids. Het applaus werd minder op prijs gesteld door de paarden.

We doen nog een ijsje.

Ed, Klazien en Jos laten deze Economentoptraditie goed smaken.

Eten bij de italiaan "Buon Appetito".

Prima Italiaan.

Zondag 29 mei
Tijd om naar huis te gaan. Jelle weet nog een Jeep te staan in Eemnes en ik ga met hem mee deze bekijken. We moeten dan wel vroeg op. Om 8:00 stappen we uit bed, om 9:00 nemen we afscheid en vertrekken we en om 9:30 staan we op de boot. Als we de andere auto's de boot om zien rijden horen we ergens "Jelle!", maar weten niet waar vandaan. Even later staan Ed en Henriet achter ons op het dek. Hun blauwe Skoda Fabia hebben we helemaal over het hoofd gezien bij het op de boot rijden. Ed en Henriet zagen ons wel staan op het achterdek waar ze onderdoor reden.

Op zich was het een slim plan van Ed en Henriet om ook vroeg te vertrekken, want al snel werd de wachttijd voor de boot en de file naar de boot toe langer. Soms wel tot 2 uur! Om 17:00 verlaat de laatste Econoom Texel en keert de rust weer terug op het eiland.

Wachten bij de boot om het eiland te verlaten.

We zijn van het eiland af.

En wie kom je dan op de boot tegen.

De wachttijd loopt hard op.

Jeep Wagoneer.

Stoere bak waar Jelle wel interesse in heeft.

Dat stuur moet er dan wel uit hoor!

Het laatste punt van mijn lijst kan ook afgevinkt worden. Loodvervanger. Deze handige flesjes van Shell zijn inmiddels moeilijk te krijgen, dus maar gelijk 3 meegenomen. De concurrent heeft een onhandig flesje waar het viltje in de dop al snel in de brandstoftank terecht komt en uiteindelijk de toevoer naar de motor blokkeert.

Ik ben thuis en heb nog 58,3 kilometer over op de teller.

Ondertussen verlaat de laatste Econoom het eiland.

We kunnen terugkijken op een geweldig leuk en goed georganiseerd weekend. Jorrit en Saskia heel erg bedankt. Het zat prima in elkaar. En iedereen heel van dank voor de gezelligheid. We moesten er 3 jaar op wachten, maar dan krijg je ook wat! Het hele weekend rijd ik met veel plezier in de pick-up over het eiland. Normaal staat de auto niet bij huis, dus nu neem ik het er van. Niks meerijden met anderen dit jaar! Dat doen we wel weer als ik met de Z3 bij een Economentopweekend ben.

We doen nog even de gevonden voorwerpen. Van wie zijn deze achtergebleven artikelen?