LVWCN Hang 'm d'r aan

Wat hebben Jacobse en Van Es, lange ondeelbare lading, een-wielers en een stortvloed aan Westfalia aanhangers met elkaar gemeen? Op het oog niks, maar bij de LVWCN komt dit allemaal samen in het onderdeel "Hang 'm d'r aan".

De geestelijk vader van dit evenement is Peter Hootsen. Al jaren sluimerde bij hem het idee om de aanhangers centraal te stellen en hiermee eens iets ludieks te doen. Nou dat is zeer goed gelukt! Overal werden aanhangers vandaan gehaald, schoongemaakt, opgeknapt en rijd-baar gemaakt. Het verzamelen bij ‘De Schaapskooi’ in Alphen aan den Rijn was al een hele belevenis. Het werd de eigenaren nu nog gemakkelijk gemaakt, want ze konden gewoon in 4 lange rijen parkeren en er hoefde niet gemanoeuvreerd te worden. Dat zou later wel anders worden. De aanwezigen konden zich vergapen een de meest creatieve oplossingen om meer spullen mee te kunnen nemen door een aanhanger achter je luchtgekoelde VW te hangen. De foto’s zeggen waarschijnlijk wel genoeg, maar enkele aparte gevallen wil ik hier toch even noemen. Zoals de een-wieler, een klein bagagewagentje achter een Kever met maar 1 wiel. Bij twee van de drie aanwezige een-wielers kon het wiel zelf niet of nauwelijks draaien. Bij de derde variant kan het wiel 360 graden om zijn as draaien, zodat je ook in korte bochten of bij achteruitrijden altijd het wiel in de juiste stand hebt. Een ander leuk ‘geval’ was een zelfgebouwde aanhanger op basis van een Kever vooras. De bak leek het meest op het zijspan van een motorfiets. Tot slot was de lange-ondeelbare-landing-aanhanger achter een T1 pick-up een opvallende verschijning. Interessant ook hoe de techniek voor het draaien werkt. Op de laadbak van de pick-up zit een metalen stellage, waarin de houder die de lading vasthoudt naar voren en achteren kan schuiven. Dit is nodig, omdat het draaipunt van de trekhaak verder naar achteren zit dan het draaipunt op de pak. Naast deze drie voorbeelden waren er nog vele andere bakkies en aanhangwagens. Het was leuk om te zien dat de aanhangers alle aandacht kregen en niemand het had over de trekkende auto’s.

In 'De Schaapskooi' was er voor de leden koffie en thee en werden de eerste ervaringen met het rijden met een aanhanger uitgewisseld. De leden kwamen overigens uit het hele land, van het Hoge Noorden, Oosten tot het Zuiden toe. Zo’n aanhanger beperkt de afstand die men wil rijden zeker niet. Rond twaalf uur werd het tijd om een voor een de combinaties op pad te sturen. Onderweg was er een fotopunt waar een officiële fotograaf een mooie foto nam. De routebeschrijving was zeer duidelijk, zodat verkeerd rijden en keren tot een minimum werden beperkt. Opnieuw werd het de bestuurders niet moeilijk gemaakt.

Tot we echter bijna bij het eindpunt van de rit, het Archeon, waren. Op een industrieterrein mochten (het was niet verplicht, maar leuk om te zien dat toch iedereen een poging waagde) de bestuurders hun achteruitrijkunsten laten zien. Dit onderdeel gaf veel hilariteit. Nou gelden bij achteruitrijden met aanhanger een aantal regels. Ten eerste, probeer zo weinig mogelijk te sturen. Ten tweede, hoe langer de afstand van de kogel tot de as van de aanhanger, hoe makkelijk het sturen gaat. Bij korte aanhangers heeft een geringe stuurbeweging al gelijk aan groot effect op de richting die de aanhanger opgaat. Tot slot, hoe smaller en kleiner de aanhanger, hoe lastiger, want dan kun je de aanhanger pas zien als deze een hoek maakt met de auto en dan is de hoek vaak al te groot en kun je niet meer terugdraaien. Deze ingrediënten zorgden voor veel leuke, komische, hilarische, maar ook bewonderende reacties. Doel was om de aanhanger binnen twee minuten achteruit in een denkbeeldige garage te rijden, waarbij men strafpunten kreeg voor de afstand van de aanhanger tot de achterste pilon, het verschil tussen de afstand van de aanhanger en de pilonnen links en rechts (of de aanhanger dus in het midden staat) en hoe schuin de aanhanger staat (verschil afstand kogel tot rechterkant en afstand achterkant tot rechterkant). Bij het raken van pilonnen ben je gelijk af.

De meester in het achteruitrijden is Martien Jonkers. Hij wist met de minste strafpunten zijn aanhanger geladen met 2 brommers in de denkbeeldige garage te parkeren. Het type aanhanger (niet te kort) en het open dak van zijn Kever waren overduidelijk niet in zijn nadeel, maar toegegeven moet worden, Martien deed het heel netjes en vakkundig. Waarschijnlijk is Martien ook de recordhouder met het aantal kilometers met aanhanger binnen de club, want ik zie regelmatig foto's met volgeladen aanhangers voorbijkomen op Facebook. Hij is enigszins ervaren in deze materie.

Na dit enorm leuke onderdeel reden de leden in colonne naar het Archeon, waar we de auto’s op het binnenterrein mochten parkeren, we pannenkoeken konden gaan eten en er kon worden nagepraat over de stuurmanskunsten en waarom het dan wel fout ging bij het achteruitrijden.

Met een voldaan gevoel vertrokken de LVWCN-leden aan het eind van de dag weer naar huis. Peter het was een grandioos leuk evenement! Super gedaan.

Peter je kunt een hoop oud spul buiten zetten in de Ovaalstraat, maar ik maak toch een foto van de Z3 bij de buren.

Martien Jonkers werd winnaar in de achteruitrij-competitie.